อยู่ห่างจากอำเภอคีรีรัฐนิคม 12 กม.
อยู่ห่างจาก จ.สุราษฏร์ธานี 54 กม.
มีเนื้อที่ทั้งหมด 196.85 ตร.กม.
หรือประมาณ 123,031 ไร่
ทิศเหนือ ติดต่อกับ ต.ย่านยาว
ทิศใต้ ติดต่อกับ ต.บ้านเสด็จ
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ ต.ถ้ำสิงขร
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ ต.เขาวง
สภาพภูมิประเทศขององค์การบริหารส่วนตำบลบ้านทำเนียบ มีลักษณะเป็นพื้นที่ราบสูง และลาดชัดตาม ตามเขตเนินเขา ส่วนใหญ่เป็นเขาดิน และลาดชันตามแนวเขตป่าสงวนแห่งชาติ พื้นที่ราบประมาณ 31.81% และพื้นที่ลาดชันประมาณ 68.19% นอกจากนั้นยังมีแหล่งน้ำ ซึ่งส่วนใหญ่ตื้นเขิน มี กระจายอยู่ทั่วทุกพื้นที่ แหล่งน้ำที่สำคัญได้แก่
คลองมะเลาะ ไหลจากเขาน้ำราดพาดผ่านพื้นที่ หมู่ที่ 4 หมู่ที่ 2 หมู่ที่ 3 หมู่ที่ 5 และหมู่ที่ 1
คลองขนาน ไหลผ่านจากเขาบางสาว ผ่านพื้นที่ หมู่ที่ 7
สภาพภูมิอากาศของตำบลบ้านทำเนียบ ร้อนชื้น ฝนตกชุก มีอุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปี 30 องศาเซลเซียส

      ในสมัยก่อน พื้นที่ตำบลบ้านทำเนียบเป็นถิ่นทุรกันดารมาก การคมนาคมไปมาหาสู่กันต้องเดินด้วยเท้า ถ้าต้องการจับจ่ายซื้อสินค้าอุปโภคบริโภค ก็มีตลาดอยู่แห่งเดียวในขณะนั้น คือตลาดสถานีรถไพอำเภอ พุนพิน จังหวัดสุราษฏร์ธานี โดยต้องเดินเท้าใช้เวลาประมาณ 5 วัน จึงจะถึงตลาด ลักษณะพื้นที่เป็น ป่าไม้ดงดิบที่อุดมสมบูรณ์และมีสัตว์ป่าเป็นจำนวนมาก มีประชากรอาศัยอยู่เพียง 5-6 หลังคาเรือน เท่านั้น คนส่วนมากมีอาชีพทำสวน ทำไร่ ต่อมาไม่นานก็มีผู้อพยพเข้ามาตั้งถิ่นฐานในพื้นที่เพื่อเข้า มาทำมาหากินและประกอบอาชีพต่าง ๆ กันมากขึ้น ผู้คนที่เข้ามาส่วนใหญ่จะย้ายถิ่นฐานมาจากจังหวัด นครศรีธรรมราชมากที่สุด

     ต่อมาเมื่อปี พ.ศ.2501 มีถนนสายสุราษฏร์-ตะกั่วป่า (เดิมชื่อถนนสายมหาดไทย) ตัดผ่านในพื้นที่ แห่งนี้ ทำให้มีผู้คนอพยพเข้ามาอาศัยในพื้นที่เป็นจำนวนมาก จึงเกิดปัญหากับเด็กที่ติดตามผู้ปกครองมา โดยเฉพาะปัญหาเด็กไม่มีที่เรียนหนังสือ ผู้ใหญ่บ้านพร้อมราษฏรในพื้นที่ได้ร่วมกันจัดสร้างโรงเรียน ขึ้นมาเมื่อสร้างเสร็จก็ขออนุญาตเปิดทำการสอนในปี พ.ศ. 2510 แต่มีปัญหาที่ไม่สามารถจัดตั้งชื่อ โรงเรียนได้ จึงได้มีการจัดประชุมชามบ้านพร้อมผู้ทรงคุณวุฒิในหมู่บ้านว่า ควรจะตั้งชื่อโรงเรียนว่า อย่างไร ขณะนั้นได้มี

นายเกตุ แก้วผุดผ่อง
นายหลัก ทิพย์นัย
นายหับ ธิปัตย

     (ซึ่งเป็นผู้ใหญ่บ้านในขณะนั้น) ได้มีการเสนอในที่ประชุมหมู่บ้าน โดยให้ตั้งชื่อโรงเรียนว่า โรงเรียนบ้านทำเนียบ โดยทั้งสามคนให้หตุผลและที่มาว่า ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า เจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ทรงเสด็จจากหัวเมืองไชยยาไปสู่หัวเมืองตะกั่วป่า เมื่อมือค่ำลง จึงได้มาประทับพักแรมค้างคืนที่ริมห้วยมะเลาะซึ่งห่างจากโรงเรียนประมาณ 400 เมตร โดยขณะนั้นยังไม่ได้สร้างเป็นโรงเรียนชาวบ้านจึงได้ช่วยกันจัดสร้างทำเนียบที่พักแรมขึ้นชั่วคราว ณ ริมห้วยมะเลาะ ซึ่งห่างจากโรงเรียนประมาณ 400เมตรโดยขณะนั้นยังไม่ได้สร้างเป็น โรงเรียนชาวบ้านจึงได้ช่วยกันจัดสร้างทำเนียบที่พักแรมขึ้นชั่วคราว ณ ริมห้วยมะเลาะ เพื่อความเป็น สิริมงคลที่ประชุมจึงมีมติให้ตั้งชื่อโรงเรียนว่า โรงเรียนบ้านทำเนียบและต่อมาก็ได้ตั้งชื่อหมู่บ้าน ว่าหมู่บ้านทำเนียบ เหมื่อนกับชื่อโรงเรียนด้วย จนถึงปัจจุบัน